Thursday, July 11, 2013

පාලු කලුවර සුලග සමගින් ඔබේ තතු මට කියනවා
දර ගන්නට නොහෙකි දුක් කද මා නිසා ඔබ දරනවා
මුදුකරයේ පාලු කුටියක අපේ හෙට දින හදනවා
සීත කදුකරයේ මම ඔබේ උනුසුම සොයනවා.......

යොදුන් දුර මම ගෙවා ආවෙමි නුබේ නෙතු යුග පතා
සදා මා සතු නවාතෑන්පල නුබම විය සසරේ පුරා
කාලයේ වෑලි තලාවෙන් හෙට මෑකී ගියමුත් අපෙ කතා
මතකයන් පොදි ඉතිරිවනු ඈත සබරගමු සරසවියම පුරා.......

1 comment: